نوشته اصلی توسط
مهدی باقری2
سلام
من پسر 16 ساله ای هستم،
از کودکی درونگرا و به قول بعضی همکلاسیا عجیب،
کلا در ارتباطات اجتماعی موفق نبودم،
ولی یروزی وقتی دبستان، سال ششم بودم، یه دوستی پیداکردم، که خدارو شکرمیکنم، آدم درست و حسابی، خانواده خوب، خودش عاقل، بامرام همه چی تموم!
بعد مدرسه ها جدا شد،
اما کماکان ارتباط داشتم باهاش، گهگاهی تماس، گاهی پیام و...
اما از چند ماه بعد، اوضاع عوض شد، جواب نمیداد، بی محلی میکرد، جواب تلفن هم نمیداد، تا اینکه یروز بهم زنگ زد و کلی صحبت کردیم از موضوعات مختلف و وقتی ازش اینو پرسیدم گفت داشتم امتحانت میکردم و مطمئن شدم که بهترین و وفادارترین دوستمی که رهام نکردی یا بد و بیراه نگفتی،
اما بعدش...
دوباره ناپدید شد!
الان حدود دوسال میشه،
یبار یکسال پیش پیاممو جواب داد(اونموقع خیلی احساساتی شدم و کلی پیام با گریه و خواهش و تمنا دادم بهش) گفت که دوستی ما تموم شده و برو و.. گفتم چرا گفت اشتباه زیاد داشتی گفتم چی گفت مثلا بدقولی و خیلی چیزای دیگه،
من که نفهمیدم چی میگه،
خلاصه گذشت چندماه و یه جایی بود یه مراسمی اونجا دیدمش، اومده بود چون من قرار بود اونجا حرف بزنم چند دقیقه و خانواده من ازش دعوت کرده بودن چون در پروژه ای که دوتایی قبلها انجام داده بودیم و حالا برنده شده بود سهیم بود،
بعد مراسم باهاش حرف زدم گفتم بله دیگه ما که تو بلک لیست شماییم، گفت نه بابا، شما رفیق مایی و...
قرار شد بیشتر با هم حرف بزنیم،
اما بعدش همون وضع قبلی،
بی محلی جواب ندادن و...، یبارم که گفتم میخوام زنگ بزنم بهت گفت حوصله ندارم، گفتم چرا بلاک کرد
اما چند نکته،
بعد از اون پیام دوستی مون تموم شده من دیگه سمج نبودم و خیلی کم پیام میدادم،
شاید بگید دوستی بچگی ماندگار نیست و.. اما به عنوان آدمی که هیچ دوستی نداره خیلی ناراحت کننده است برام و مخصوصا چون آدم خوبیه نمیخوام از دستش بدم
ممنون میشم کمکی کنید
نظرت چیه؟
